26 Eylül 2012 Çarşamba

KAÇKAR DESTANI


Başın dumanlıdır göksün hap karlı
Kim bilir ne düşler kurarsın Kaçkar
Bulunmaz bir dengin yüreğin narlı
Boşuna kendini yorarsın Kaçkar.

Her acı her zehri tatdın olmadı
Çobansız sürüler gütdün olmadı
Bağrına canları kattın olmadı.
Belki nedenini sorarsın Kaçkar

Buz kesersin güneşinle yazınla
Karları yakarsın bir tek sözünle
Gönüllü yiğitler gördün gözünle
Bilmemki ne işe yararsın Kaçkar.

Bazı koştum bazı bıkıp eğleştim,
Gece gündüz dostlarımla söyleştim.
Çok derdimi senin ile paylaştım
Gene de gönlümü kırarsın Kaçkar.

Çiğ düşürdün kırmızılı güllere
Damlaları dönüştürdün sellere
Alıp beni sonu gelmez yollara
Diyardan diyara sürersin Kaçkar.

Bir ömür tükendi hicranla gamla
Toz olup karıştı toprakla kuma
Kuruyup bu deniz kalmazsa damla
Bir gün pişman olup ararsın Kaçkar.
REMZİ BEKÂR





KAÇKAR

İki resim var karşımda
Biri bahar biri yazda
Gören göze kurban olam
Resimlerimiz Kaçkar'da


Bu çiçekler sana özel,
Dünyada yok böyle güzel.
Gölün ve gökyüzün mavi,
Bu kaçkar da bana özel.

Çiçekler göl kıyısında,
Selam verir Kaçkarlara.
İnanın bu güzel Kaçkar,
Mesken olmaz alçaklara.

Çiçekler süslüyor dağı,
Bulamazsın burda bağı.
Buraları yedi göller,
Aramazsın yağı balı.